facebook
YouTube

Homilia z dnia 29 stycznia 2012 – Rok B – 4 Niedziela Zwykła

Czytania: 
Pwt 18, 15 – 20.
1 Kor 7, 32 – 35.
Mk 1, 21 – 28.

 

Wstęp

Tydzień temu przekazał nam Bóg prawdę o radości płynącej z bycia w gronie uczniów Jezusa Chrystusa. To bycie jest celem i szczytem działania wszelkiego duszpasterstwa. Dlatego, że w małej grupie dokonuje się pełna formacja człowieka na obraz i podobieństwo Pana/por. LG nr 1/

Szczytem takiej formacji jest doświadczenie pełni już w tym życiu, ponieważ w życiu prawdziwie miłującej się wspólnoty, nie może człowiekowi niczego brakować. Dlatego za Pawłem było powiedziane, że prawdziwa paruzja dokonuje się wtedy, gdy chrześcijanin zerwał szczerze z grzechem i chce poddać się pełnemu strumieniowi łaski szeroko rozumianego Kościoła, Kościoła wg Soboru z małymi grupami włącznie.

Dzisiaj natomiast – w „lectio continua” – dowiadujemy się, że staje przed nami prawdziwy i oczekiwany Prorok Jezus Chrystus. Nic więc dziwnego, że i my ochrzczeni mamy udział w Jego profetycznej funkcji.

Tak zwraca się do nas księga Powtórzonego Prawa: ,,Wzbudzę im proroka spośród ich braci, takiego jak ty, i włożę w jego usta moje słowa, będzie mówił wszystko co rozkażę.”

Definicja słowa prorok

Wypada więc podać jasną definicję proroka. Słowo pochodzi od słowa pro znaczy za i feses to znaczy mówiącego. Razem składając czytamy: za mówiącego. Czyli prorok mówi za mówiącego Boga.

Bóg mówi 24 godziny na dobę a jego narzędzie tylko czasami mówi za Niego. A poza tym Ty jako odbiornik, który bywasz czasami „zepsuty”, słuchasz tylko niektórych fragmentów profetycznego nauczania Boga.

Pierwszym mówiącym jest Bóg. Mówi najpierw przez dzieła stworzone. Upodobał sobie mówić w szczególny sposób przez ludzi. A teraz powstaje pytanie: jakich ludzi?

Oczywiście mówi przez hierarchię w Kościele.

Ale to co dzisiaj należy podkreślić to to, że mówi przez ochrzczonych.

Święty Paweł nazywa to darem proroctwa. W swoim liście do Koryntian zwraca się z uroczystą zachętą: ,,Starajcie się …szczególnie o dar proroctwa.”/ 1 Kor. 14, 1./

Przeszkody

Dla nas jest tekst z listu Pawła dobrze znany.

Dla uczniów Jezusa usłyszeć, że przyjmiecie dar prorokowania to była wspaniała wiadomość.

Dlaczego ?

  1. Dlatego, że w Starym Testamencie moc prorokowania zarezerwowana była tylko dla niektórych.

A teraz Pismo Święte mówi, że będzie wylany Duch proroczy na każde ciało /por. Dzieje 2, 39/

Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, a których powoła Pan Bóg nasz”.

Ta obietnica wzmocnienia Duchem proroczym jest dana każdemu wierzącemu.

  1. Czy miał Kościół problem z zastosowaniem tej obietnicy w życiu?
  2. Popatrzmy: w szóstym rozdziale Dziejów powstał pierwszy problem w Kościele, bowiem były tam wdowy, którym nie okazano dostatecznej troski. A niektórzy przyszli do apostołów i mówili: słuchajcie nie moglibyście zaradzić temu brakowi? I apostołowie nałożyli ręce na diakonów i zaraz potem czytamy: „a Słowo Boże rozszerzało się, a liczba uczniów wzrastała”. Bowiem rozszerzanie się Słowa Bożego po świecie jest związane z przyjęciem Ducha proroczego.
  3. Apostołowie zostali przekonani, że do służby są powołani nie tylko oni jako specjalni ludzie.
  4. Jeżeli ciężar służby w Kościele niosą jednostki a nie cały Kościół, to potem owoc służby jest niezmiernie słaby!
  5. I odwrotnie : Im służba prorocza w Kościele jest więcej rozdzielona i każdy niesie jej konkretną część, to tym więcej Słowo Boże się rozszerza!
  6. I wiecie o czym dalej mówią Dzieje Apostolskie? O tym, że Duch prorokowania ogarniał powoli wyższe warstwy w ówczesnym społeczeństwie. Dlaczego intelektualiści i śmietanka tamtego okresu historii przyjęła Chrystusa?
  7. Bowiem jeden z Diakonów, który został powołany do służby prorokował z mądrością. Dlatego Jezus powołał sobie do służby człowieka mądrego, który mógł służyć ludziom swojej kategorii! Tu nie chcę wywyższać intelektualistów, ale chcę powiedzieć, że nasze naturalne dary i zdolności wyznaczają miejsce naszego wpływu. To znaczy, że jeżeli tam byli intelektualiści z Aleksandrii, a byli, to oni potrzebowali usłyszeć Słowo Boże przez człowieka, który był zdolny mówić ich językiem !
  8. Tu w Dziejach rozdział 6, a wiersz 8. spotykamy się po raz pierwszy w historii Kościoła ze stwierdzeniem, że cuda i znaki czynią już nie tylko a p o s t o ł o w i e ! Do tego czasu w Kościele, jak się dokładnie wczytacie w pierwsze sześć rozdziałów, cuda i dziwy były zarezerwowane tylko dla apostołów – proroków ! O nikim innym tam nie czytamy.
  9. Do tego czasu na dywanik przed Wielką Radą stawali tylko apostołowie – prorocy. To znaczy, że Kościół to jest działanie wszystkich ludzi ochrzczonych.

Pytam Was:

  1. Kto pierwszy z Apostołów głosił Ewangelię w Samarii ? to nie był Apostoł, to był diakon – Filip / Dzieje 8, 5/.
  2. A kto doniósł wieść Ewangelii pierwszemu poganinowi ? To był Filip a ewangelizował etiopskiego eunucha.

Wiecie co nam to jeszcze mówi ?

Jeżeli Kościół złoży swoją działalność tylko na wyspecjalizowanych do tego ludzi to uszczupli rozwój ewangelizacji !

Powiedzcie mi ochrzczeni czy nie wybrał was Bóg do działania w mocy Ducha Świętego – Ducha proroków?

Czy wiecie dlaczego Kościół pierwotny miał z tym przyjęciem Ducha Świętego takie problemy ?

  1. Bo decydowała tu jeszcze stara koncepcja kapłaństwa wzięta ze Starego Przymierza. Wiemy, że Kościół na początku składał się tylko z Narodu Żydowskiego. Naród ten nosił w sobie koncepcję kapłaństwa, które było zarezerwowane dla specjalnych ludzi. Byli to Lewici i wywodzący się z tego pokolenia kapłani mieli pośredniczyć w kontaktowaniu się ludu wybranego z Bogiem. I tak ciężko było się oderwać niektórym od tak starego nawyku. Wiadomo, że dzisiaj istnieje kapłaństwo ministerialne ale jest też, jak mówi Sobór – kapłaństwo wspólne i posługa prorocza elementarna, którą posiadają wszyscy. Czyli w wielu przypadkach, ty możesz pośredniczyć w spotkaniu się drugiego z Chrystusem. A zarazem ty możesz w wielu wypadkach przekazywać Ducha Świętego.
  2. Decydowała tu również druga przeszkoda: K o n c e p c j i m i e j s c a . W szóstym rozdziale Dziejów czytamy: ,, a liczba uczniów w Jerozolimie bardzo wzrastała” A co z Judea a co z Samarią a co z krańcami ziemi ? Kościół był spokojny w Jerozolimie …. Dlaczego tam ? Tu napotykamy drugą przeszkodę – uwarunkowanie: nie tylko specjalni ludzie ale i specjalne miejsca ! A to jest koncepcja starozakonna. Były tam specjalne miejsca w których Bóg mógł działać i się objawiać, które się nazywają : ś w i ę t e ! Kiedy Żyd chciał się czuć bardziej święty to gdzie szedł ? Do Palestyny….a gdy się chciał czuć jeszcze bardziej święty to szedł do Jerozolimy a gdy się chciał czuć najświętszym to szedł do świątyni ! A Szczepan wyjaśnia za Jezusem, który powiedział: „ że Bóg szuka takich czcicieli, którzy będą mu oddawali cześć w Duchu i Prawdzie. Nie, że ty musisz gdzieś przyjść, Bóg będzie zawsze tam, gdzie ty skłonisz się przed Bożym Obliczem i to powtarza w ewangelizacji Szczepan drwiąc sobie z takiej koncepcji i mówi co tu chcecie Bogu sypialnie zrobić ? A Żydzi na to bardzo się gniewali.
  3. Czy nasze miejsca pracy mogą być świętymi miejscami ?
  4. Czy nasze domy mogą być świętymi miejscami ?
  5. A do Mojżesza powiedział Bóg: „zdejm sandały, bowiem to jest święta ziemia”
  6. A my chcielibyśmy limitować Boga !

Nikt nie jest tak niezależny jak ktoś, kto codzienne otwiera się na działanie Ducha proroczego!

Jeśli jesteś ojcem rodziny

Przypomnę tobie podstawowy błąd Saula. Zaraz po jego namaszczeniu, był On tak pełen Ducha, tak zadowolony a zarazem pewny siebie, że nie zważał na napomnienia Samuela, który mu kazał wyraźnie by poczekał ze złożeniem ofiary na jego przyjście. I to zadecydowało o jego klęsce. Dlaczego taka kara? A dlatego, że pod tym postępowaniem kryje się głębsza wada:

  1. Był tak pewny, że jego namaszczenie prorocze jest tak wielkie, że nie czuł nad sobą żadnych ograniczeń, był taki ,,boski”, aż parowało pewnością z niego.
  2. Nie czuł nad sobą potrzeby namaszczonego drugiego i trzeciego małego proroka, kogo tam jeszcze miał w swoim otoczeniu.
  3. Myślał, że może zabrać kompetencje z namaszczenia jakie ma drugi obok niego człowiek/np. żona/, dziecko i próbuje wszystkich przekrzyczeć./
  4. Myślał, że jak to zrobi to się nic w narodzie nie stanie. Był lekkomyślny.
  5. Bóg jednak mu powiedział, że skoro zabrałeś namaszczenie z drugiego człowieka, to i ja zabieram Twoje. I tu możesz sobie przypomnieć przypowieść o talentach i odpowiedzieć dlaczego temu co miał jeden zabrano i ten jeden.

Co robi dzisiaj prorok

Uczy się mówić!

Na przykład, ktoś powie w małej grupie, „napełniam Was miłością”. Ale nie tylko. Bóg chce, byśmy w domu mówili z Ducha do siebie. Ale powiesz, że nie umiesz tego wypowiedzieć. Nie, zacznij od prostego Jezus, potem po paru dniach powiedz w domu Jezus Chrystus. Na razie może to będzie wyglądało jakby mówiła papuga, ale to nie ważne, ważne jest to, że chcesz do codziennego głośnego życia wprowadzić wyznanie wiary. Ale pamiętaj, że na początku będzie Ci trudno. Aby do tego gestu wiary dołączył się Duch Święty, to musisz zacząć jakby z ciała. Wiem, że powiesz, że to brzmi nieco sztucznie. A czy Twoje pierwsze słowa „guten Tag” nie brzmiały sztucznie. Każdy język na początku brzmi nienaturalnie. Ale nie przejmuj się tym. Bo nawet najbardziej niezdolny chrześcijanin zacznie odczuwać powoli, że już ktoś jest obecny w jego słowach.

Mówi!

Nie boi się. Bierze sobie przykład z Jezusa i bez kompleksu sprzeciwia się duchowi tego świata.

A szczególnie głosi z mocą prawdę o świętości małżeństwa. Ale zaraz za głoszeniem przy okazji Mszy św. zaprasza do przodu pary małżeńskie, błogosławi ich na wierne pożycie w przyjętym sakramencie.

Śmiało i z odwagą przemawia do młodych, chłopców i dziewczyn. Mówi z odwagą o potrzebie życia w czystości do chwili ślubu.

Przypomina im o zaleceniu Stolicy Apostolskiej by młodzi składali przyrzeczenia i to oficjalnie, że do chwili ślubu, będą żyli w czystości.

Bo czyste małżeństwa będą miały wpływ na czystą młodzież. A życie w poszanowaniu dziewictwa ma wielki wpływ na wierność naszych małżeństw.

Dlatego Paweł łączy to w drugim czytaniu. Nie ma się co wstydzić, powie prorok, nie zmieni się sytuacja w naszych rodzinach, gdy nie będzie mówiło się o czystości przed ślubem, gdy nie będą małżonkowie składać świadectw mówiących o nawróceniu w tej dziedzinie.

Młodzież podobnie musi być wyzwolona ze strachu w tej najważniejszej dziedzinie w parafiach muszą być składane świadectwa: byłem taki, a teraz jestem daleki od złego Internetu, filmów i fatalnych zabaw.

Wszystko to po to, by spełniły się słowa z listu Pawła: ,,to po to, byście godnie z z upodobaniem trwali przy Panu,” aby duchy nieczyste mocą Jezusa opuściły tę ziemię. Amen.

Ks. Jan Kruczyński Witkowo Drugie dnia 29.O1.2012

Centrum Nowej Ewangelizacji

im.  Świętego Jana Pawła II
Witkowo Drugie
ul. Starowiejska 37
73-102 Stargard

Dyrektor Centrum Nowej Ewangelizacji

ks. Jan Kruczyński
tel. +48 500 441 915
e-mail: jankruczynski@gmail.com

Nr konta bankowego

Jan Kruczyński
55 2490 0005 0000 4000 7145 3034

Biuro

Tel:  +48 500 441 915
e-mail: jankruczynski@gmail.com